Dhananjay Parmar
Doob
jaye’in gey sitarey aur bikhar jaye gi raat..
Dekhti
reh ja’ein gi ankh’ein guzar jaye gi raat.!! |
This is just poem and shayari,
Har
jai chehre wafa ka pekar nahin hote
Jin k pass hoti hain umer bhar ki yadain
Wo log tanhai me bhi tanha nahin hote
Na daikh yon kisi ghareeb ko nech nazroon se
Koi majbori na ho to hath phele nahin jate
Waste daite hain abb Khoda k tujhe
Aur hum se abb jabar sehne nahin hote
Shaid ajj me tere naseeb me hota
Agar tum mere ansaon par hanse nahin hote
Bhool jate hain jo apni mohabbat ko
Ankhon me un k anso nahin hote
Photata hai jin k andar chashma mohabbat ka
Daman un k kabhi mele nahin hote
HUSSNAIN chahte hain jo kisi ko sache dil se
Aik din k wo mehtaj nahin hote
Mehsos
hota hai dard dil ka
Yaad
karta hon jab tumhen dil me
Karne gea tha tujh se izhar-e-mohabbat
Reh gai dil ki batain mere dil me
Bholana jo chaha har aik ka chehra to
Bus gai sirf teri sorat kahen dil me
Chor dia hai mene abb har aik ko
Basaea tha zamane ko kabhi dil me
Kabhi zarorat parhi to shaid kaam hi aa jae
Tere thane sambhal rakhe hain dil me
Kabhi milen fursaten to loot ana tum
Jaga bacha rakhi hai abb bhi dil me
Na poch yee sun kar takleef hi ho gi
Tere ghamon ko chopa rakha hai dil me
Jo suna hai kia such suna hai?
Bus gae ho tum kisi ghair k dil me
HUSSNAIN zamane ko kahin khabar hi na ho jae
Chopae rakhate hain har khawaish dil me
Karne gea tha tujh se izhar-e-mohabbat
Reh gai dil ki batain mere dil me
Bholana jo chaha har aik ka chehra to
Bus gai sirf teri sorat kahen dil me
Chor dia hai mene abb har aik ko
Basaea tha zamane ko kabhi dil me
Kabhi zarorat parhi to shaid kaam hi aa jae
Tere thane sambhal rakhe hain dil me
Kabhi milen fursaten to loot ana tum
Jaga bacha rakhi hai abb bhi dil me
Na poch yee sun kar takleef hi ho gi
Tere ghamon ko chopa rakha hai dil me
Jo suna hai kia such suna hai?
Bus gae ho tum kisi ghair k dil me
HUSSNAIN zamane ko kahin khabar hi na ho jae
Chopae rakhate hain har khawaish dil me
જુદી જિંદગી છે મિજાજે – મિજાજે;
જુદી બંદગી છે નમાજે – નમાજે.
છે એક જ સમંદર, થયું એટલે શું ?
જુદા છે મુસાફર જહાજે – જહાજે.
જુદા છે મુસાફર જહાજે – જહાજે.
ભલે હોય એક જ એ અંતરથી વહેતા,
છે સૂરો જુદેરા રિયાજે – રિયાજે.
જુદા અર્થ છે શબ્દના બોલવા પર,
છે શબ્દોય જુદા અવાજે – અવાજે.
જીવન જેમ જુદાં છે કાયામાં જુદી,
છે મૃત્યુય જુદાં જનાજે – જનાજે.
છે મૃત્યુય જુદાં જનાજે – જનાજે.
હઠી જાય ઘૂંઘટ, ઢળી જાય ઘૂંઘટ,
જુદી પ્રીત જાગે મલાજે – મલાજે.
તમે કેમ ‘ગાફિલ’ હજીયે છો ગાફિલ ?
જુઓ, બદલે દુનિયા તકાજે – તકાજે.
Credit
: મનુભાઇ ત્રિવેદી ‘ગાફિલ’
સહેજ મારે તારા જેવું પણ થવું છે
લાવ તારી જીભ મારે બોલવું છે
જેમ તું મારા જ હાથેથી લખે છે
એમ મારે તારી આંખે વાંચવું છે
આપણે સાથે ઊભાં છીએ ગગનમાં
ધરતી પર આવી અને પણ ચાલવું છે
જે ઘડી મારું ઘડી તારું જ લાગે
ચિત્ર એવું એક સાચું દોરવું છે
તું નદી ક્યાં, એક પાણીનું ટીપું છે
જેમાં રજકણ થઈને મારે ડૂબવું છે
તું ભીતરમાં છે તો સામે કઈ રીતે છે
આટલું અધ્યાત્મ કેવળ જાણવું છે
Credit : ભરત વિંઝુડા
Dhananjay Parmar |