Monday, April 21, 2014

Pyar Kehti Hai Duniya Jise Ek Rangeen Dhokha Hai Aur Kuch Nahi

Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar
Ek pal mein jo aa kar gujar jaaye
yeh hawa ka woh jhoka hai ..aur kuch nahi
Pyar kehti hai duniya jise,
ek rangeen dhokha hai .. aur kuch nahi..

Hi friend’s
This is just poem and shayari,



આવ જોઇ લઉં તને પણ છું હજી તો ભાનમાં
તુંય ઘા આપી શકે ! હમણા આવ્યું ધ્યાનમાં

હોય હિમ્મત આવ મસળી નાખ હું ઊભો છું
ઝેર શું રેડ્યા કરે છે પથ્થરોના કાનમાં

એક નોંધારી નદીના શ્વાસ પર છૂરો મૂકી
લઇ લીધા છે એમણે સાતેય દરીયા બાનમાં

બે પંખી, બે ટહુકા, એક હળવું ઝાપટું
ઝાડ શું માગી શકે બીજું તો કંઇ વરદાનમાં ?

મેજ,બારી,બારણા ધૂણવા માંડે ક્ષણે
કોલસાનું કાળજું પલટાય જો લોબાનમાં 
Credit : ચંદ્રેશ મકવાણા 


Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar

Friday, April 11, 2014

Nazre Milate Hain Hanste Hain Ruth Jaate Hain

Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar
Nazre Milate Hain ,Hanste Hain,Ruth Jaate Hain 
Saliqa-mand, Saleqe se Dil Dukhate Hain

Hi friend’s
This is just poem and shayari,




વચ્ચે થી પ્રેમ રૂપના પરદા ઉઠાવી જા.
દિલ એક છે નજરને પણ એક બનાવી જા.

દિલને તું દરદ , દર્દને તું દિલ બનાવી જા.
બિંદુમાં સિંધુ , સિંધુ માં બિંદુ સમાવી જા.

તું રૂપ છે, હું પ્રેમ છું,તું જીવ હું શરીર,
હું શું બતાવુંતુજ જગતને બતાવી જા.

હા,હા, જીવનનું દર્દ રુદનમય છે છતાં,
મહેફિલ છે ચાર દિનની હસીને હસાવી જા.

મળશે એક અન્ય ધામ પણ ભક્તિ નમાજ નું,
મંદિર ને મસ્જિદની તું હદને વટાવી જા.

જેને તું સુખ કહે છે દુ:ખનોજ અંત છે,
સુખ જોઇએ તો દુ: મહીં જીવન વિતાવી જા.

સુખ્ દુ:ખનો જન્મ ખેલ છે એક કલ્પના તણો,
સુખ શોધમાંજીવનને દુ:ખમય બનાવી જા.

દુનિયા તજી દે તું,તને દુનિયા મળી જશે,
દુનિયા જો લુંટવી છે તો દુનિયા લુંટાવી જા.

મળતો નથી તો પછી ખુદને ખોઇ દે,
તું એની શોધનો નવો રસ્તો બતાવી જા.

જો મળી જશે તો જીવનની મઝા જશે,
આસિમતું એની શોધમાં જીવન વિતાવી જા.

Credit : આસિમ રાંદેરી


Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar

Tuesday, April 8, 2014

Ye Khilaune Hain Tut Jane Ko

Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar
Hi friend’s
This is just poem and shayari,



akhiri Tis azamane ko
ji to chaha tha muskurane ko

yad itni bhi sakht jan to nahin
ik gharaunda raha hai dahane ko

sangrezon main dhal gaye ansu
log hansate rahe dikhane ko

zaKhm-e-nagma bhi lau to deta hai
ik diya rah gaya jalane ko

jalane vale to jal bujhe akhir
kaun deta Khabar zamane ko

kitne majbur ho gaye honge
ankahi bat munh pe lane ko

khul ke hansana to sab ko ata hai
log tarasate rahe ik bahane ko

reza reza bikhar gaya insan
dil ki viraniyan jatane ko

hasraton ki panahgahon main
kya thikane hain sar chhupane ko

hath kanTon se kar liye zakhmi
phul balon main ik sajane ko

as ki bat ho ki sans ? Ada ?
ye Khilaune hain tuT jane ko



Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar

Thursday, April 3, 2014

Lambi Hai Ghum Ki Shaam Magar Shaam Hi Tou Hai

Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar
Dil na’umeed tou nahin, na’kaam hi tou hai,
Lambi hai ghum ki shaam, magar shaam hi tou hai..

Hi friend’s
This is just poem and shayari,
And Story



क्या गुजरी होगी उस बुढ़ी माँ के दिल पर
जब उसकी बहु ने कहा -:
"माँ जी,आप अपना खाना बना लेना, मुझे
और इन्हें आज एक पार्टी में जाना है ...!!"
बुढ़ी माँ ने कहा -: "बेटी मुझे गैस
चुल्हा चलाना नहीं आता ...!!"
तो बेटे ने कहा -: "माँ, पास वाले मंदिर में
आज भंडारा है , तुम वहाँ चली जाओ
ना खाना बनाने की कोई नौबत
ही नहीं आयेगी....!!!"
माँ चुपचाप अपनी चप्पल पहन कर मंदिर
की ओर हो चली.....
यह पुरा वाक्या 10 साल का बेटा रोहन
सुन रहा था |
पार्टी में जाते वक्त रास्ते में रोहन ने अपने
पापा से कहा -:
"पापा, मैं जब बहुत बड़ा आदमी बन
जाऊंगा ना तब मैं भी अपना घर
किसी मंदिर के पास
ही बनाऊंगा ....!!!
माँ ने उत्सुकतावश पुछा -: क्यों बेटा ?
.
.
.
.
रोहन ने जो जवाब दिया उसे सुनकर उस बेटे
और बहु का सिर शर्म से नीचे झुक
गया जो अपनी माँ को मंदिर में छोड़ आए
थे.....
रोहन ने कहा -: क्योंकि माँ, जब मुझे
भी किसी दिन
ऐसी ही किसी पार्टी में जाना होगा
तब तुम भी तो किसी मंदिर में भंडारे में
खाना खाने जाओगी ना और मैं
नहीं चाहता कि तुम्हें कहीं दूर के मंदिर में
जाना पड़े....!!!!
पत्थर तब तक सलामत है
जब तक वो पर्वत से जुड़ा है .
पत्ता तब तक सलामत है
जब तक वो पेड़ से जुड़ा है .
इंसान तब तक सलामत है
जब तक वो परिवार से जुड़ा है .
क्योंकि परिवार से अलग होकर आज़ादी तो मिल
जाती है
लेकिन संस्कार चले जाते हैं ..
एक कब्र पर लिखा था...

"किस को क्या इलज़ाम दूं दोस्तो...,
जिन्दगी में सताने वाले भी अपने थे,और दफनाने वाले भी अपने थे..जय हो


Dhananjay Parmar
Dhananjay Parmar